مبازره با شایعه سازان واخلال گران امنیت اجتماعی
دو گروه هستند که ضربه زیادی به امنیت جامعه می زنند ودرحقیقت متکب فساد وفتنه می شوند یکی شایعه سازان و دگری اراذل واوباشی که مخل به امنیت اجتماعی می شونددر ایه 61 سوره اخزاب می خوانیم (لئن لم ینته المنافقون والذین فی قلوبهم مرض والمرجعون...)
«اگر منافقان وبیماردلان وانها که اخبار دروغ وشایعات بی اساس در مدینه پخش می کنند دست بر ندارندتو را بر ضدّ انان می شوارنیم سپس جز مدت کوتاهی نمی توانند در کنار تو این شهر بمانند واز همه جا طرد می شوند وهر جا یافته شوند گرفته خواهند شد وبه سختی به قتل خواهند رسید»
قران اخطار شدیدی به این درگروه می دهد می فرماید اگر شایعه سازان واوباش دست از فساد وفتنه بر ندارن به انها اعلان جگ کرده سپس انها را از شهر اخراج کن وانه را هر جایافتی به سختی به قتل برسان.
قران در مقابل فتنه وفساد اجتماعی بر خورد شدیدی کرده است زیرا زندگی در چنان جامعه ای بسیارمشکل است ولذا برای تحصیل یا امنیت جامعه باید هر بهایی را پرداخت تا انجا که اسلام به خاطر ان اجازه جنگ با اخلال گران امنیت اجتماعی را صادر می کند.
ایا انهای که در کشور نزدیک به دو سال فتنه به پا کردند وهمه چیز را زیر پا نهادند و به بهانه تقلب دست به هر چیز زدند ودست به دامن هر بیگانه وکافر ورقاصه... شدند واز انها حمایت می طلبیدند!!!!
باید چه برخوردی باید انجام داد؟

گزیده ای از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت‌آیت‌الله العظمی خامنه‌ای(مدظله‌العالی)درباره انقلاب و دهه فجر.
در انقلاب ما باید مکتب ، قرآن ، اسلام، وحدت و امامت حفظ شود .
دهه فجر مقطع رهایی ملت ایران است
زنده نگه داشتن یاد شهدای انقلاب باعث تداوم حرکت انقلاب است
دهه فجر آئینه ای است که خورشید اسلام در آن درخشید و به ما منعکس شد
این انقلاب ، بی نام خمینی (ره ) در هیچ جای جهان شناخته شده نیست
وحدت ، کلید موفقیت و رمز پیروزی انقلاب ما بوده است
خط انقلاب ، خط عظمت اسلام و مسلمین و دفاع از مظلومین و مستضعفین است
دهه فجر عیدی است که یک تاریخ سر تا پا ظلم و طغیان را قطع کرد .
دهه فجر  مظهر شکوه و عظمت و فداکاری ملت ایران است .
22 بهمن  برای ما روز بازیابی خاطره انقلاب است
ز ارزشهای انقلاب و دستاوردهای انقلاب باید همه ، زن و مرد و پیر و جوان دفاع کنند
22 بهمن  روز تجدید عهد با انقلاب ،‌امام و اسلام است
ما می خواهیم اختیار این ملت و کشور دست خود این ملت باشد ، نه دست آمریکا و مستکبران بین المللی
ما استقلال را ارزان به دست نیاورده ایم ، می‌خواهیم آن را حفظ کنیم

 الله اکبر
لا اله الا الله
 یا حسین!
 حسین جان، حسین جان!       راهت ادامه دارد
نهضت ما حسینیه         رهبر ما خمینیه
ماهیت دینی و مذهبی قیام خود را متجلی می کردند و حرف دل خود را چنین بیان می کردند
 پرچم، پرچم، پرچم خونین قرآن         در دست مجاهد مردان
 تا خون مظلومان به جوش است       آوای عاشورا به گوش است
 هر کس که عدالت خواه است          از عدل علی آگاه است
 این منطق ثارالله است         باید به هم یاری نمائیم
 فتح اسلام در جهاد است     فتح مسلمان در اتحاد است
با صراحت و قاطعیت و اطمینان و ایمان کامل می گفتند
 کار شاه تمام است      خمینی امام است
 استقلال و آزادی
 جمهوری اسلامی
 آخرین کلام است

حماسه عاشورا، رخدادى دو پهلو است و اگر این جریان را از یک سو بررسى کنیم، به این نتیجه مى‏رسیم که امام حسین (علیه-السلام) شهید شد و فرزندانش کشته شده و اهل و عشیره‏اش به اسارت درآمدند و یزید بن معاویه پیروز و غالب گشت. اگر گریه بر اباعبدالله (علیه السلام) از این دید تحلیل شود، این اشک و آه صرفاً بروز عاطفه انسانى است بر این که فردى مورد شکنجه بدنى و روحى قرار گرفت و به طرز ناگوارى به قتل رسید.
از این زاویه، گریه صرفاً درد دل و همدردى با صاحبان درد است. این گریه با گریه بر کشته شدگان حلبچه یا هیروشیما تفاوتى ندارد، تنها تفاوت در شدّت درد و روش کشته شدن است. امّا اگر واقعه عاشورا را از زوایه دیگرى بررسى کنیم، مى‏بینیم که در آنجا پیروزى از آن امام حسین (علیه السلام) است و این یزید و کارگزاران او هستند که شکست خوردند. در واقع از این نگاه، واقعه عاشوراپیروزى صفات حسنه در درجه اعلاى خود، بر صفات رذیله در درجه ادناى خود بود.
در این صورت گریه با این دیدگاه، دیگر گریه بر اساس عاطفه نخواهد بود و صرفاً تراژدى و هم‏دردى و هم‏سویى با صاحبان درد از روى احساسات نیست، تا بگوییم آن حضرت که به مقام فنا نایل شد، دیگر گریه براى او چه حکمتى دارد؟
گذشته از اینکه امام حسین (علیه السلام) به مقام بقا بعد از فنا و توحید جامع که اسم جامع الله است، رسید. مقامى است که تنها شایسته پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) و دیگر چهارده معصوم (علیهم السلام) است. از این رو گریه براى امام حسین (علیه السلام) تجلى محبت به صفات خدا و راهیابى به فضایل است. و بیزارى از رذایل و دشمنان خداست.