انسان موجودی است اجتماعی ، و زندگی انسان لازمه اش این است یک رفیق و دوست داشته باشد و یا معاشرت صمیمانه و همدلی و همراهی با او احساس نیازش را برطرف کند ، لازم است این را هم مد نظر داشته باشیم با هر کسی نمی‌توان ارتباط دوستی به پا کرد ، در ادامه معیار دوست خوب را عرض می‌کنم.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله ) در این باره می‌فرماید: همنشینی با صالحان همانند عطر فروشی است که اگر سودی نبرد از بوی خوشش استفاده می‌کند اما همنشینی با افراد فاسد، مثل آهنگری که در کنار کوره نشسته است اگر از گرمی آتش آن در امان باشد ولی دود آن در امان نیست، [1] اساساً همنشینی با هر فردی با هر خصلتی ، شخصیت انسان را به همان سمت سوق می‌دهد اگر نیکو خصلت باشد نیکو و اگر فاسد باشد فاسد، پس چه بسا نیکوست که با افراد فاسد دوری کنیم ، این را هم از یاد نبریم که قبل از دوستی با هر کسی او را مورد آزمایش قرار دهیم. 

ادامه مطلب...

شبی پسر کوچکی پیش مادرش که در آشپزخانه مشغول کار بود رفت و یک برگ کاغذ را به او داد. مادر دستهایش را تمیز کرد و نوشته ها را با صدای بلند خواند :

 پسر با خط بچه گانه نوشته بود:
کوتاه کردن چمن باغچه:1000تومان
مرتب کردن اتاق خوابم:1500 تومان
مراقبت از برادر کوچکم:1500 تومان
بیرون بردن سطل زباله:1000 تومان
نمره ی خوبی که امروز تو درس ریاضی گرفتم:1500تومان
جمع بدهی شما به من6500تومان

مادر در حالی که به چشمان منتظر پسر نگاه می کرد چند لحظه خاطراتش را مرور کرد و سپس قلم را برداشت پشت برگه صورت حساب پسراین عبارت را نوشت : ادامه مطلب...

در این پست فقط می خواهم به القاب مشهور حضرت زهرا سلام الله علیها را خدمتان اشاره کنم

مهمترین القاب حضرت فاطمه که در روایات و زیارات آمده است، از این قرار است:

زهرا، صدیقه، طاهره، زکیه ، سیدة النساءالعالمین،خیرالنساء ، بتول، عذرا، منصوره، محدثه، ریحانه، کوثر،حنانه،

تقیه، نقیه، حوراء، علیمه، معصومه، فاضله، رشیده، صادقه، غرّاء، نوریه، حصان، جاهده، جمیله،حاضره،

حبیبه، حفیفه، حکیمه، حلیمه، داعیه، راقیه، رئوفه، زاهده، زاهره، زهره، سلیمه، شافعه، شاهده،شریفه،

شهیده، صائمه، صالحه، صبیحه، صفیه، علیه، فاتحه، قائمه، کاظمه، مجیبه، محمده، مشفقه، مصلحه، منعمه، نصیبه، وافیه.

پی نوشت :

ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام، ج3، ص357، علامه مجلسی،بحارالانوار،ج 43،ص 2،

برخی فرقه‌ها، مانند وهابیت بوسیدن ضریح معصومین (علیهم‌السلام) را شرک دانسته و می‌گویند این یعنی بت‌پرستی است.

صاحبان این ادّعا، برای اثبات این عقیده باطل خود، دلیل‌هایی آورده‌اند که هیچ کدام، ثابت کننده مدعای آنان نبوده و ارزشی هم ندارد، چون شرک و بت‌پرستی آن است که برای خداوند سبحان، شریکی قائل بشویم و به جای او، دیگری را پرستش کنیم. بنابراین‌، ساختن ضریح و بوسیدن آنها  اگر به منظور پرستش صاحب قبر باشد، بدون شک این عمل شرک و مذموم است.[1] امّا اگر برای تعظیم و احترام صاحب قبر باشد، این شرک نیست؛ زیرا هر تعظیمی شرک محسوب نمی‌شود.

به عبارت دیگر: بزرگداشت چیزی که به پروردگار منسوب باشد، تعظیم شعائر به شمار می‌آید که قرآن کریم به محترم شمردن آن سفارش نموده است‌: «وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ [حج/ ‌32] هر که نشانه‌های خدا را بزرگ دارد، همانا آن بزرگ داشت از پرهیزکاری دل‌ها است‌». چنان که لمس نمودن و بوسیدن "حجر الاسود" جزء شعائر الهی است و این کار شرک به حساب نمی‌آید.

ادامه مطلب...

پاسدار شهید عبدالنبی یحیائی سال 1342 در انارستان توابع دشتستان متولد شد

او در نوجوانی به کشاورزی و دامداری مشغول بود و بعد به همراه خانواده به تنگ ارم مهاجرت کرد و در این محله موذن و نوحه خوان محل بود

که برای دفاع از اسلام به  جبهه رفت و در عملیات والفجر دو در منطقه حاج عمران عراق به شهادت رسید و در گلزار شهدای تنگ ارم دشتستان به خاک سپرده شد.
در مورد کرامت این شهید والا مقام گفته اند:

ادامه مطلب...

اگرخداوند یار مظلومان و دشمن ظالمان است، پس چرا هرچه مصیبت هست، برای مظلومان است و ستمگران هر روز سربلند تر می شوند؟

خداوند همان طور که با ظلم مخالف است با زیر بار ظلم رفتن هم مخالف است ، این جهان  بر اساس سنّت هایی محکمی آفریده شده و بر اساس سنّت‏ها و قوانین الهی، جهان هستی و از جمله انسان‏ها اداره می‏شوند. قرآن فرموده: این سنّت‏ها قابل تغییر و تبدیل نیست.و از جمله سنت‏های الهی حاکم در جامعه بشری اینکه: "خداوند سرنوشت هیچ گروهی را تغییر نمی‏ دهد، مگر آن که سرنوشت خویش را تغییر دهند".(انفال ، آیه 53) این سنت الهی، به ما می گوید انسان‏های خوب و پیروان ادیان الهی اگر بخواهند مورد ستم ستمگران واقع نشوند و زیر سلطه انسان‏های نابکار قرار نگیرند،خودشان باید هموت و اراده کنند و ، گام‏های عملی برای رسیدن به این هدف را بردارند و شرایط رسیدن به آن را فراهم کرده و موانع را از بین ببرند. باید دست از ضعف و سستی و تن به ستم دادن برداشته و هر آنچه را که برای رسیدن به مقصود و حاکمیت لازمه فراهم کنند .

ادامه مطلب...

 مردی از امام باقرعلیه السلام پرسید امام در پاسخ فرمود: به قلبت رجوع کن و ببین که آیا دوستان خدا را در دل دوست داری یا خیر؟
اگر چنین محبتی را در خویش یافتی بدان که پروردگار نیز تو را دوست میدارد.1
بهترین راهی که میتوان فهمید که آیا خداوند مرا دوست دارد، این است که به قلب خود رجوع کرده و ببینم: آیا من او را دوست دارم و به آنچه برای من پسندیده و از من خواسته، راضی بوده و عشق می ورزم؟ با او بودن و راز و نیاز با او را بهتر می پسندم و بر کارهای دیگر ترجیح میدهم؟ آیا دوستان او و نشانه های وی را دوست دارم؟

واضح است که خداوند با انجام فرائض و اعمالی که به آنها امر فرموده (مثل نماز، روزه، جهاد، امر به معروف، احترام به والدین و...) خشنود است و از منهیات ناراضی.

در روایتی از حضرت امام باقر علیه السلام همین معنا را می یابیم: خدا سه چیز را در سه چیز دیگر پوشانده: خشنودی اش را در طاعتش قرار داده، پس هیچ طاعتی را کم مشمار، شاید رضایت خدا در آن طاعت باشد. دوم: خشمش را در معصیت پوشانده، پس معصیتی را ناچیز مشمار، شاید خشم او در آن معصیت باشد. سوم: اولیائش را در مردمان پنهان کرده، پس کسی را تحقیر مکن! شاید همو ولی خدا باشد.

2
پی نوشت
1- اصول کافی، ج 2، ص 126، باب حُبّ الله.
2 -بحارالانوار، ج 75، ص 187، حدیث 27.