حضرت عسی(ع)روزی در سیاحت خود مرد نابینای را دید که علاوه برکوری به بیماری جذام وبرص مبتلا بود، وبدنش از دو طرف فلج است وزمینگیر می باشد در عین حال مکرر می گوید «خدا را شکر که مرا بسیاری از بیماریها حفط نمود»عیسی (ع) به او گفت »تو به هر بلای مبتلا شده ای ،پس به کدام بلا مبتلا نیستی که چنان شکر می کنی ؟
نابینا گفت «من از ان کس که مانند من معرفت به خدا ندارد بهترم از این رو شاکر هستم»
حضرت عسی(ع)گفت راست گفتی ،دست خود را به من بده او دستش را به عیسی (ع) داد ناگهان به اعجازحضرت عیسی (ع) او از همه بیماری ها ازاد شد وزیباتری نشکل پیدا کرد واز ان پس رفیق عیسی (ع)بود
اری شکر نعمت نعتت افزون کند کفر نعمتت از کف برون کند
ادامه مطلب...
نظرات شما: نظر
