انتظار چیست؟
اسلام که تعلیمات و هدایتهایش بر اساس فلسفه‏های عمیق و صحیح اجتماعی و واقعی قرار دارد، اصل انتظار و نگاه به سوی آینده را، پشتوانة بقای جامعه‏ای مسلمان و محرک احساسات و مهیّج روح فعالیّت و اقدام قرار داده است؛ و انتظار آیندة بهتر، و عصر فتح و گشایش و فرج را برترین اعمال شمرده است و رهبر عظیم‏الشأن آن در حدیث شریف:
«أَفْضَلُ أَعْمالِ أُمَّتی اِنْتِظارُ الْفَرَجِ» (تحف العقول عن الرسول،37)
[برترین کارهای امّتم انتظار است.]
انتظار فرج را افضل اعمال امت خود معرفی فرموده است.
قرآن مجید در آیات متعدّدی، مسلمانان را به انتظار آینده گذارده و آیندة بهتر را به این امت نوید داده است و آینده گرائی را تعلیم می‏فرماید.
از جمله در این آیه نوید می‏دهد که هرگاه خطر ارتجاع پیش آید و از مسلمانان، افرادی مرتد و بی‏دین شوند و از دین برگردند، خدا قوم و گروهی را می‏آورد که آنان را دوست می‏دارد و آنها خدا را دوست می‏دارند، نسبت به مؤمنان فروتن هستند، نسبت به کفار، عزیز و غالب و خوددار و غیر قابل انعطاف می‏باشند، در راه خدا جهاد می‏کنند و از ملامت و سرزنش ملامت کنندگان بیم ندارند؛ که آیة ذیل مشعر بر این مطلب است؛
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةِ عَلَی الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللهِ، وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمْ ذلِکَ فَضْلُ اللهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللهُ واسع عَلیمٌ» مائده/54